Inka Jungle Trial

Samenstelling van de groep. 1 Chilenen / 1 Fransmans / 1 Italiaanders / 3 vloamingen

Dag 1

Busrit van 4 uur naar Quilabamba op een hoogte van 4400 m om onszelf en onzen velo 3200 m naar beneden te storten. In theorie een afdaling van 5 uur. Een tropische stortbui, falend materiaal ( platte banden, onze Chileense rambo verloor zelfs zijn ketting en derailleur) en een gebrek aan reserve onderdelen maakten dat we iets langer onderweg waren. Wisselende landschappen: van het hooggebergte naar de jungle en al wat daar tussen ligt. De maaltijd in een Peruaanse jungle-Carrestel was een belevenis op zich. De dapperen die zich in de keuken waagden kwamen met straffe verhalen terug. Maar ach, onze darmen zijn al het een en het ander gewend en hielden zich ook deze keer kloek. Noch natte voeten door de aangezwollen bergriviertjes die we moesten dwarsen , noch blaren op de handen, noch immense zadelpijnen konden ons plezier vergallen. De invallende duisternis dwong ons in het laatse dorpje voor Santa-Maria halt te houden en ander vervoer naar Santa-Maria te zoeken. Binnen de korste keren stond half het dorp die 6 gringos met hun velos aan te gapen, onze X-factor doet het blijkbaar zelfs in afgelegen jungle dorpen nog altijd. De accomodatie was in het allerbeste geval basic te noemen, maar ook op dat vlak zijn we al volledig afgekickt van de westerse luxe. Een slippertje bij het ontvluchten van de ijskoude douche zorgde voor enkele serieuze snedes in Krie zijn linker grote teen, de tweede dag beloofde een pijnlijke wandeling.Na het afslachten van enkele tientallen van onze 30 miljoen vliegende,stekende en bijtende vriendjes konden we eindelijk naar bed.

Dag 2

Om 5 uur uit ons bed voor 7 uur afzien. Initieel wat gemor omwille van de vroege start, maar later bleek waarom de gids zo vroeg op pad wou. De vochtige warmte was de killer op deze hike. Nog nooit zo moeten zweten in ons leven, surtout Kristof zag af met zijn teenblessures. Sensationeelste moment van de dag: de rivier oversteken in een primitief kabelkarretje. Aangenaamste moment van de dag: warmwaterbad nabij onze bestemming Santa Theresa. Baalmoment: het verlaten van het warmwaterbad en de kusjes van onze kleine jungle vriendjes.

Dag 3

Ietjes makkerlijkere hike van 5 uur naar Aguas Calientes, wel net zo hard moeten zweten als de vorig dag. Betere accomodatie: een eigen WC en een warme douche=pure luxe.

Dag 4

Hadden in theorie om 4 uur moeten opstaan om voor dag en dauw de beklimming van de trappen richting Machu Picchu aan te vatten. De gidsen hadden samen met den Tom en onze hilarische Italiaander pinten staan lekken tot een klein gaatje in de nacht en hadden zich natuurlijk overslapen. Alhoewel slechts een beklimming van anderhalf uur toch enorm lastig. Maar de beloning van al dat lijden was niet van de minste: het aanschouwen van de ruine der ruines. Onvergetelijk.