Las cataratas de Iguazu

Welcome to the jungle deel 2

Broeierig warm, 40 graden+ en een ongeloofelijke luchtvochtigheid, maar van de gevreesde hordes irritante, bloeddorstige muggen geen spoor. Een hele opluchting.

Over een lengte van 2.5 km storten 275 watervallen (hebben dit getal van horen zeggen) zich middenin de jungle naar beneden. Sommige watervalletjes zijn och god niet veel groter dan die wereldberoemde uit Coo. Nu eens een smal sliertje water dat van het ene niveau naar het andere stroomt, een andere keer een kolkende watermassa die zich met een enorm gedonder en geraas 72m naar beneden stort. De Carganta del Diabolo is ronduit indrukwekkend, het kabaal is echt enorm helaas spat er zoveel water op dat een deel van het zicht ontnomen wordt.

Ongeveer 2/3 van de watervallen liggen op Argentijns grondgebied en 1/3 op Braziliaans grondgebied. Wij bezochten 2 dagen de Argentijnse kant en gingen op daguitstap richting Brazilië. 2 Zuid-Amerikaanse grenzen oversteken op 1 en dezelfde dag, we kunnen het niemand aanraden.

Aan de Argentijse kant kunnen de watervallen via wandelbruggen vrij dicht benaderd worden. Plezant om een frisse spray over dat oververhitte lijf te krijgen. Nog verfrissender is een ritje met het bootje tot onder de watervallen, toeristisch dat wel maar wel plezant.

Aan deBraziliaanse kant was het panorama mooier. Een mooi overzicht van bijna alle watervallen. Het uitzicht vanaf het wandelpad aan de voet van de Calgata del Diabolo was het allerspectulairste van allemaal.

Over de Brazilaanse Jungfrauen zouden we wel nen redelijken boom kunnen opzetten, . Ja ewel merci sante zulle.

Behalve dat de Iguazi watervallen effenaf indrukkend is kunnen we niet veel meer zeggen. We laten de foto's wel voor zichzelf spreken.

Wandelen is die vochtige warmte is echt niet van de poes. De zon scheen zo fel dat wij de laatste dag van ons verblijgf serious verbrand waren daar gewoon in de schaduw te zitten. In dergelijke omstandigheden keerden we elke dag vrij vroeg terug hostelwaarts om daar met een pintje in de hand wat verkoeling aan het zwembad te zoeken. Daarna een buffetje naar binnenwerken en wat ping-pongen / kickeren of biljaare met den Andreas, de Slovenen en de Argentijse Sergio. We kregen een geperde d..rekening gepresenteerd maar het was wel plezant.

De terugreis naar BsAs suckte geweldig. Sorry voor het taalgebruik maar de bus was klote en het vreten was nog 10 keer kloteriger. De dekens en hoofdkussen zo vuil of ik weet niet wat. Mijn gebuur bleek dan nog eens een half snikke, onwelriekende jungleboer te zijn. Stinken dat dat ventje deed. De airco stond zo laag dat we de ganse nacht lagen te rillen van de kou.
Reis nooit of te nimmer met de maatschappij Expresso Singer.

Glad to be back in the city.

Zoals het er nu naar uitziet kunnen we onze plannen om naar Uruguay te reizen opbergen. Het zit er hem bovenarms op tussen de Argentijnders en de Uruguayers en daardoor is het momenteel onmogelijk te grens over te steken.