Piura/Trujillo

Het gele gevaar.
Geen Chinees te bespeuren maar wel een ongeloofelijk aantal taxistas op jacht naar een prooi. Noord-Peru is een grote kustwoestijn, een van de droogste gebieden ter wereld. Door de ijskoude Humboldstroom voor de kust verdampt er vrijwel geen zeewater. El Niño heeft een enorme werkloosheid teweeggebracht sinds 1998. Helaas geen Smiet Tet in Peru en waarom is alsnog een groot misterie maar plotselijk kreeg zowat de helft van de mannelijk bevolking een roeping: taxichauffeur. Alles wat puft en tuft wordt massaal ingezet: 125 cc moto's van Chinese makkelijk, tricycletten en een halve fabriek Daewoo's. Alles rijdt maar rond met enorme files tot gevolg, te voet gaat het echt vlugger vooruit. En maar toeteren naar al wat beweegt, een ongeloofelijk kakafonie van 's morgens tot 's avonds.

Gringo's worden niet direct hartelijk verwelkomd in deze streken, we voelen echt alsof we negers zijn die in Kanegem over de straat lopen.

Iedereen wil onze schoenen poetsen,dollars wisselen en allerlei prullen verkopen om iets bij te verdienen. De aanvankelijk vriendelijke no gracias gaat na een tijdje onvermijdelijk over in een iestie minder vriendelijke no. Ergens nog een geluk dat we nog niet volledig kunnen vertalen wat we allemaal naar het hoofd geslingerd krijgen.