Quito, Ecuador 3 september 2005

Na een vermoeiende dag met als voornaamste activiteiten afscheid nemen,treinen,wachten,vliegen,wachten en nog een klein stukje vliegen. Bref, na 20 uur onderweg eindelijk in Quito aangekomen. Het gevreesde Fawlty Towers scenario (via internet hotelletje geboekt en tot 4 keer toe met handen en voeten uitgelegd dat we een transfer wensten) bleef ons gespaard. We zullen meer zeggen het eerste bordje dat we zagen in de aankomsthal vermeldde :"Kristof Sucaet", alstemblief. Met vader en dochter in de jeep door het spitsuur in Quito, adrenalinestoten en nog een keer adrenalinestoten door ons lijf. Italianen zijn hipper gedisciplineerde chauffeurs in vergelijking met de Ecuadorianen die ons pad kruisten.
Hotelletje best te pruimen, alleen delen we de definitie van een rustige ligging niet met de vriendelijke uitbaters.

Vandaag 03/09 te voet het oude Centrum van Quito verkend. Het oude centrum is echt op de maat van de locals gemaakt. Als Evy hier al de allure van een reuzin krijgt dan hoeft het niemand te verbazen dat we op 1 dag toch al de high-lights van Quito bewonderd hebben.
De high-lights zijn naast enkele mooie pleinen de vele kerken. Dat het goud indertijd goedkoop stond is echt aan de interieurs te zien. Oude kerken, zeker en vast, maar ze zijn hier ook nog een spliksplinternieuwe aan het bouwen(allez ze zijn er toch al 30 jaar mee bezig en de ruwbouw staat er toch al). Een lelijk gedrocht maar wat een uitzicht over Quito en de vallei waarin de stad ligt.

De match Ecuador-Bolivië is op 2-1 geeïndigd en ze zijn hier allemaal zot geworden, dus dat beloofd nog voor de rest van de avond.

Tot de volgende ronde.

Krie en Vie