Copacabana-Bolivia

Yes we are in Copacabana.
Eerst eventjes terug naar gisterenavond en het feest van Puno, ja ewel merci sante zulle. De fiesta begon nog redelijk kalmpjes met diverse optochten en tal van lokale Santa Cecilia Amigos die het best van zichzelf gaven. In de vroege avons nog een optreden van een lokale rockgroep meegepikt. Potten zullen deze jongen nooit breken, pakken daarentegen ging ze een stuk beter af. Apotheose van de avond: el grande fuego artificiel. Stad Puno had nog vlug een container stocklot vuurwerk made in China ingekocht om de avond feestelijk af te sluiten. De dirigent van het spectacal en zijn assistente waren de sterren vanhet veld. Vader +/- 80 jaar oud en moeder telde al weinig lentes minder besloten er letterlijk en figuurlijk een knalspectakel van te maken. Midden het plein en dus midden het volk hadden ze hun stekkie gevonden. De taakverdeling was als volgt, moeder constant geen en weer rennen met haar armen vol vuurwerk, vader met zijn sigaret het vuur aan de lonten steken. Ok, af en toe kwam er een pijl in het publiek terecht en verschoeperde links en recht wat haar en jassen. Maar ach, een kniesoor die daarom maalde. Want de drank vloeide meer dan rijkelijk en de band, wel die speelde onverdroten voort.

Copacaba is meer dan laid back, boring is misschien een beter woord. Behalve alweer een kathedraal en het Titicaca meer valt er weinig te zien en te beleven. Morgen de boot op voor 2 dagen Isla del Sol en daarna vlug de bus op naar La Paz.

Tot in La Paz

Kristof en Evy