Rurre trip

La Paz International Airport. Niet alleen de hoogste luchthaven maar vooral schitterend gelegen met al die besneeuwde bergtoppen op de achtergrond. Wat een leuk begin van onze trip. De ontnuchtering volgde bij de kennismaking met het vliegtuig, zo'n propeller aangedreven ding. Have a nice flight ladies and gentlemen. Broekschijters zijn we alles behalve, maar blind door de wolken vliegen wetende dat er bergtoppen van 6000 m en meer in de nabije omgeving zijn is toch wel een beetje beangstigend. Vooral omdat ons vertrouwen in de Boliviaanse hoogtemeters niet direct blind genoemd kon worden. Behalve wat hokken en schokken viel de vlucht al bij al nog mee. De piloot zette zijn vliegende sigarenkist met secure hand neer op het patattenveld dat ze in Rurre landingsbaan noemen. Deurtje open en de warme,vochtige junglelucht zorgde al gelijk voor een doorweekt T-shirt. Welcome to the jungle.

Dusty roads took us to the pampas. Een rit van een goede 3 uur naar de lodge,in wat op z'n best een aftandse Land Cruiser genoemd kon worden. Bleken we alleen met ons 3 te zijn, een gids, een vertaler, een kokin en 2 pipedos wiens taak onduidelijk was at our service. Eerste uitstap gaan zwemmen met de roze flippers. Zaten we nog geen 30 minuten in de kano en de kreet " lluvia fuerte" luidde gelijk de retour naar de lodge in . Van een understatement gesproken, binnen de minuut waren we doorweekt. Terug naar de lodge waar we onszelf moesten zien te entertainen. Pietjesbakken voor pinten dan maar (moet ge daarvoor naar Bolivia tsjolen),bleken die kiekens nu toch wel geen koud bier te hebben zeker. Belgisch protest alom. De volgende ochtend clear blue sky, de kano in en op zoek naar wildlife. Een kleine greep uit het aanbod,dubbel punt (toetsenbord vol aziatische en hebreeuwse tekens) roze flippers,onafgewerkte sjakossen,apen,vogels in alle kleuren en formaten ,schildpadden,capybara's (soort met hormonen volgespoten cavia's) en vooral hordes bloeddorstige muggen. In de namiddag moesten we ons avondmaal bij elkaar zien te vissen met een koordje,een haak en wat vlees. Tom, sportvisser in hart en nieren sloeg gelijk een piranha aan de haak. Eventjes vreesde ik voor een complete afgang maar Fisherman Tom bleek niet in topvorm te verkeren. El Sucado ving zo maar eventjes 5 piranha`s en 2 stuks catfish, de teller van Fisherman Tom bleef op 1 piranhas steken. De roze flippers speelden constant rond ons visstekje, een schitterend schouwspel.Tijdens de avondlijke boottocht bestond ons grootste vertier erin om met onze pillelampen in de ogen van de alligators te schijnen, zodat deze oranje oplichtten.

Onder een loden zon naar Anacondas gaan zoeken, wat een briljant idee. Liters zweet in de pampas achtergelaten en een slag van de warmte opgelopen. Le pire de tout, in geen velden en wegen een slang te bespeuren. Een afknapper van formaat. Evy kon haar plezier niet op toen onze trip ten einde was. Evy en muggen, de liefde zal nooit ofte nimmer wederzijds zijn. Back to Rurre en de Mosquito bar, waar door een stroompanne geen ijskoud bier te verkrijgen. Van een koude douche gesproken. Back to La Paz en de geciviliseerde wereld, nooit gedacht dat we dit ooit over La Paz zouden zeggen.